Każdy kolejny film Seana Bakera składa conajmniej dwie obietnice: będzie angażujący emocjonalnie dla widzów i w sposób naturalistyczny, dokumentalny pokaże ludzi o których zwykle nikt nie myśli, nikt na nich nie patrzy i nikt się nimi nie interesuje. „Anora” nie jest wyjątkiem. Składa te same obietnice i je realizuje. 

Pomysł na historię młodej striptizerki, którą los konfrontuje z rozpieszczonym synalkiem rosyjskiego oligarchy, zrodził się ze zderzenia dwóch Bakerowskich doświadczeń. Jednym było obserwowanie Nowojorczyków rosyjskiego pochodzenia przez pryzmat filmów weselnych, które Baker montował na początku XXI wieku. Drugim z kolei była eksploracja nowojorskiej dzielnicy Brighton Beach i poznanie mieszkających tam sex workerek. 

Końcowy efekt zachwycił cały świat. Cały? Nie! Współprowadzący Spisek scenarzystów Daniel Sołtysiński postanowił popłynąć pod prąd Oscarów, Złotej Palmy oraz dzięsiątków innych nagród i postanowił wypunktować to co, według niego, w opowieści o Ani nie działa. Ja z kolei podjąłem się, jak się okazało wcale nie takiego prostego, zadania obrony czci i pozycji filmu uznanego w zeszłym roku za najlepszy.

Kto był bardziej przekonywujący? Posłuchajcie sami!

Poniżej rozpiska minutowa:

0.00 – 0.20  –  Intro

0.20 – 1.30  –  O czym rozmawiamy?

1.30 – 9.30  –  Streszczenie fabuły

9.30 – 11.30  –  Jaki jest temat „Anory”?

11.30 – 12.15  –  Punkt wyjścia Seana Bakera

12.15 – 14.00  –  Sex working w „Anorze”

14.00 – 15.30  –  Ani: jaką jest postacią?

15.30 – 23.40  –  Co mówi nam ekspozycja? Czego potrzebuje bohaterka?

23.40 – 26.30  –  Jakie są oczekiwania względem tego filmu?

26.30 – 28.10  –  Czy „Anora” spełnia wymogi dobrze opowiedzianej historii?

28.10 – 29.15  –  Czy Ani przechodzi przemianę?

29.15 – 31.10  –  Możliwe koncepcje bohaterki – naiwność vs marzenia

31.10 – 31.55  –  Wyznaczniki i wskazówki

31.55 – 36.00  –  Hipokryzja, a działanie opowieści

36.00 – 37.20  –  Powtórzenia

37.20 – 40.30  –  Pierwszy punkt zwrotny, struktura filmu

40.30 – 44.05  –  Gdzie jest konflikt?

44.05 – 45.30  –  Problem pierwszego aktu

45.30 – 46.15  –  Oczekiwania bohaterki

46.15 – 54.15  –  Rosjanie na ekranie

54.15 – 57.30  –  Czy coś tutaj zaskakuje?

57.30 – 1.01.40  –  Czas na poprawki Daniela

1.01.40 – 1.04.25  –  Czy zawsze potrzebujemy głębi?

1.04.25 – 1.05.30  –  Nagroda za całokształt?

1.05.30 – 1.09.00  –  Czego wymaga sztuka?

1.09.00 – 1.15.00  –  Znaczenie zwycięstwa „Anory”

1.15.00 – 1.16.15  –  Myśli na koniec

1.16.15 – 1.18.25  –  Co Danielowi się podobało, ale jest to nietypowy komplement

Do tej pory rozmawialiśmy o:

– Spisek scenarzystów #3:  „Civil War”

– Spisek scenarzystów #2:  „Gwiezdne Wojny I: Mroczne Widmo”

– Spisek scenarzystów #1:  „Saltburn”