Czego potrzebuje komedia romantyczna? Takie pytanie zadaliśmy sobie wraz z Danielem Sołtysińskim przed nagraniem kolejnego odcinka Spisku scenarzystów. Odpowiedź wydaje się dość oczywista, w końcu mowa o jednym z najbardziej charakterystycznych gatunków, który, jak żaden inny wymaga od swoich reprezentantów trzymania się ściśle określonych reguł. Z drugiej strony, łatwo przyswajalna teoria wyjątkowo rzadko przekłada się na udaną praktykę. Sztywne ramy powodują, że trudno jest zupełnie wypaść z trasy i całkowicie rozminąć się z oczekiwaniami widzów. Jednocześnie fakt, że przewidywalność jest niejako wpisana w DNA komedii romantycznej, trudno jest stworzyć coś co ma szansę być czymś więcej niż tylko niezobowiązującą, łatwą do zapomnienia rozrywką. 

„Tylko nie ty” w reżyserii Willa Glucka i według scenariusza jego oraz Ilany Wolpert jest w mojej ocenie idealnym zobrazowaniem powyższego stwierdzenia. Mocno bazując na standardowych elementach gatunkowych i wspierając się siłą gwiazdorskiego potencjału głównych aktorów (Sydney Sweeney i Glen Powell), jest prostą rozrywką serwowaną w kolorowy, przystępny i niewymagający sposób. Jednocześnie potyka się w kilku, charakterystycznych dla tego gatunku momentach, co zachęca do analizy tego filmu w kontekście jaki niesie ze sobą ogólnie tworzenie komedii romantycznej.

Warto pamiętać, że gatunek nie jest przeszkodą w kreacji, a metodą komunikacji z widzem. A na  niej, na jak najwyższym poziomie, powinno nam wszystkim przecież zależeć.

Miłego słuchania!

Rozpiska minutowa:

0 – 0.20   –  intro

0.20  –  4.20     –    Dlaczego „Tylko nie ty”?

4.20  –  9.15  –  Streszczenie fabuły

9.15  –  11.40  –  Z jakim odczuciem zostawił nas ten film?

11.40  –  12.20  –  Jaki świat został tutaj wykreowany?

12.20  –  15.00  –  co nam się podobało?

15.00  –  17.20  –  Aktorzy. Dobór do ról i do siebie nawzajem. Jaki potencjał ma Glen i Sydney?

17.20  –  20.45  –  Humor. Od pierwszej sceny wiemy czego się spodziewać.

20.45  –  22.00  –  Szekspir i mruganie okiem do widza.

22.00  –  25.30  –  Problem drugiego planu. Dlaczego w komedii romantycznej tak ważne jest posiadanie ciekawych postaci drugoplanowych i mocnych wątków pobocznych?

25.30  –  26.50  –   Struktura. Gdzie jest pierwszy punkt zwrotny?

26.50  –  28.20  –  Ekspozycja. Czy dostajemy dostateczną ilość informacji o głównych bohaterach?

28.20  –  29.00  –  Konstruowanie bohaterów. Czy są oni wzajemnie kompatybilni (czy uzupełniają swoje braki)?

29.00  –  29.50  –  Miłość czy pożądanie?

29.50  –  30.15  –  Kto jest tutaj protagonistą?

30.15  –  31.45  –  Want versus need na przykładzie Bridget Jones.

31.45  –  36.10  –  Czy wierzymy w podstawę konfliktu będącego między nimi?

36.10  –  37.50  –  Czy wszyscy jesteśmy w siódmej klasie podstawówki?

37.50  –  39.30  –  Co powinna zawierać komedia romantyczna? Za pomocą morskiej analogii próbujemy wytłumaczyć dlaczego odhaczanie kolejnych punktów strukturalnych może być niewystarczające.

39.30  –  43.00  –  Co powinna zawierać komedia romantyczna? Punkt 1:  para głównych bohaterów między którymi jest chemia.

43.00  –  49.20  –  Co powinna zawierać komedia romantyczna? Punkt 2:  Meet Cute.

49.20  –  54.10  –  Co powinna zawierać komedia romantyczna? Punkt 3:  Happy End (+ rozwinięcie zagadnienia want vs need).

54.10  –  56.45  –  Co powinna zawierać komedia romantyczna? Punkt 4:  ciekawe postacie drugoplanowe („About Time” jako przykład filmu w którym to idealnie funkcjonuje).

56.45  –  58.20  –  Jaki jest temat tego filmu?

58.20  –  59.50  –  Co powinna zawierać komedia romantyczna? Punkt 5:  olśnienie bohatera (moment żarówki).

59.50  –  1.01.35  –  Gdy najgorszy moment dla bohaterów nie jest wcale taki zły…

1.01.35  –  1.04.00  –  Co powinna zawierać komedia romantyczna? Punkt 6:  wielki finał

1.04.00  –  1.05.30  –  Szukamy alternatywnych ścieżek dla tej historii i tych bohaterów – wprowadzenie.

1.05.30  –  1.20.50  –  Szukamy alternatywnych ścieżek dla tej historii i tych bohaterów – pomysł Daniela.

1.20.50  –  1.25.30  –  Szukamy alternatywnych ścieżek dla tej historii i tych bohaterów – pomysł Macieja.

1.25.30  –  1.29.25  –  Czego jeszcze potrzebuje komedia romantyczna? (Ponownie nawiązujemy do „About Time”)

Do tej pory rozmawialiśmy o: