\u2026Tyle, \u017ce przecie\u017c wypada\u0142oby jednak zacz\u0105\u0107 od troch\u0119 innego zwierzaka\u2026<\/span><\/p>\n

<\/p>\n

Sprytny tytu\u0142 tego serialu jest oczywi\u015bcie dwuznaczny: w sensie idiomatycznym \u201efleabag\u201d oznacza zaniedban\u0105, zdesperowan\u0105 kobiet\u0119, ale, rzecz jasna, na tym bardziej dos\u0142ownym – jest to te\u017c aluzja do pewnej serialowej \u015bwinki morskiej.<\/p>\n

Sk<\/span>\u0105d si<\/span>\u0119 wzi\u0119\u0142a? Ano zosta\u0142a Fleabag pod<\/span>\u0142o\u017cona przez Boo, jej najlepsz\u0105 – i niestety zmar\u0142\u0105 w bezsensownym wypadku – przyjaci\u00f3\u0142k\u0119. W<\/span>\u0105tek tej przyja\u017ani (i <\/span>\u015bmierci\u00a0i poczucia winy)<\/i> nadaje pierwszemu sezonowi – i do pewnego stopnia drugiemu – ca\u0142kiem sporo nap\u0119du.<\/p>\n

Za\u015b kafejka, kt\u00f3<\/span>r\u0105 najlepsze przyjaci\u00f3\u0142ki wsp\u00f3<\/span>lnie za\u0142o\u017cy\u0142y (a kt\u00f3<\/span>ra jest dos\u0142ownie wytapetowana motywem \u015bwinki morskiej) to jeden z najfajniejszych symboli, jakie znam w filmie. Poniewa\u017c w pewnym (?) sensie Fleabag jest odpowiedzialna za \u015bmier<\/span>\u0107 przyjaci\u00f3\u0142ki (przespa\u0142a si\u0119 z jej facetem\u2026a Boo, zreszt\u0105 nie wiedz\u0105c, \u017ce to ona – chcia\u0142a w najg\u0142upszym pomy\u015ble w historii randkowania wywo\u0142a\u0107 w tym\u017ce facecie poczucie winy przez rzucenie si\u0119\u2026pod rower\u2026kt\u00f3<\/span>ry potr\u0105ci\u0142 j\u0105 tak, \u017ce sko\u0144czy\u0142o si<\/span>\u0119 jej tragikomicznym wpadni\u0119ciem pod samoch\u00f3<\/span>d) \u2014 mo\u017cna powiedzie\u0107, \u017ce nasza droga Fleabag <\/i>dos<\/span><\/i>\u0142ownie pracuje w \u015brodku jednego gigantycznego wyrzutu sumienia. <\/i><\/strong><\/i><\/p>\n

Ca\u0142kiem pomys\u0142owy patent, jak torturowa\u0107 swego bohatera, right? Ba, w samym pilocie jest i inny bosko u\u017cyty symboliczny przedmiot tortury: spodnie. W przezabawnej scenie w przymierzalni (zakupy z Boo) – Boo krytykuje sukienk\u0119 Fleabag<\/span>\u2026bo nie zauwa\u017cy\u0142a, \u017ce to ta sama, w kt\u00f3<\/span>rych Fleabag przysz\u0142a do sklepu. W ramach rekompensaty,\u00a0 Boo obiecuje Fleabag, \u017ce kupi jej seksowne spodnie.\u00a0 Ta scena jest retrospekcj\u0105 podczas feministycznego wyk\u0142adu (ojciec Fleabag wype\u0142nia luk\u0119 w ich \u017cyciu po zmar\u0142ej mamie kupuj\u0105c im wej\u015bcia na takie wyk\u0142ady lub sesje u terapeuty) – po kt\u00f3<\/span>rej do niego wracamy\u2026i s\u0142yszymy, \u017ce jej siostra krytykuje z kolei spodnie Fleabag – i to do\u015b\u0107 symbolicznym tekstem (\u201eThey don\u2019<\/span>t let your fanny breathe\u2026\u201d).<\/p>\n

W przeci\u0105gu chwili mieli\u015bmy tu ma\u0142y emocjonalny rollercoaster: od \u015bmiechu do t\u0119sknoty wymieszanej z win\u0105<\/strong>\u2026bo przecie\u017c rollercoaster ten przyprawiony jest aluzj\u0105 anatomiczn\u0105, kt\u00f3<\/span>r\u0105 Fleabag prawie na pewno skojarzy\u0142a z faktem, \u017ce przespa\u0142a si\u0119 z facetem najlepszej przyjaci\u00f3\u0142ki.<\/p>\n

I jakby tego by\u0142o ma\u0142o: dos<\/span>\u0142ownie chwil\u0119 p\u00f3\u017aniej Phoebe u\u017cywa tej techniki ponownie – z inn\u0105 cz\u0119\u015bci\u0105 garderoby (\u2026top, kt\u00f3<\/span>ry Fleabag zawin\u0119\u0142a siostrze – te\u017c mo\u017cna si\u0119 zastanawia\u0107 nad symbolik\u0105 tego faktu w kontek\u015bcie relacji mi\u0119dzy siostrami). To samo narz\u0119dzie u\u017cyte dwa razy pod rz\u0105d w\u0142a\u015bciwie nie mia\u0142o prawa dzia\u0142a\u0107. W r\u0119kach Phoebe wysz\u0142o jak najbardziej naturalna rzecz na \u015bwiecie.<\/p>\n

Rozmawiaj\u0105c o symbolicznych przedmiotach – grzechem by\u0142oby nie wspomnie\u0107 o tym najdziwniejszym\u2026<\/p>\n

<\/p>\n

Ta wykonana przez macoch\u0119 z\u0142ota, bezg\u0142owa figurka nagiej kobiety – non stop albo kradziona albo zwracana przez Fleabag –\u00a0 przewija si\u0119 przez oba sezony jako jeden z g\u0142\u00f3wnych komediowych leitmotiv\u00f3<\/span>w. I faktycznie jest czystym z\u0142otem: i to te\u017c na dramaturgicznym poziomie.<\/p>\n

Co symbolizuje cycata, z\u0142ota kobieta pozbawiona g\u0142owy w tej historii o zagubionej wielkomiejskiej kobiecie miotaj\u0105cej si\u0119 mi\u0119dzy hedonizmem, poczuciem winy, traceniem w\u0142asnej g\u0142owy dla niew\u0142a\u015bciwych facet\u00f3<\/span>w i kilkoma ciekawymi w\u0105tkami feministycznymi?<\/strong><\/p>\n

Tutaj dygresja: w pilocie Fleabag czyta w autobusie artyku\u0142 o tytule \u201c<\/span>Has The Word \u2018<\/span>Feminism’\u00a0<\/span>Becomes Dirty?\u201d. Tu\u017c pod artyku\u0142em jest reklama z kobiet\u0105 w seksownej bieli\u017anie – rozk\u0142adaj\u0105c\u0105 prowokacyjnie nogi. Co reklamuje? Ano kredyt hipoteczny\u2026<\/p>\n

Ale wracaj\u0105c do pytania: jako facet raczej nie mam kwalifikacji, by w to brn\u0105\u0107. Na pewno te\u017c nie planowa\u0142em by\u0107 t\u0105 stereotypow\u0105 polonistk\u0105 rodem z koszmar\u00f3<\/span>w, kt\u00f3<\/span>ra zawsze wie, co autor mia\u0142 na my\u015bli. Z drugiej strony: obiecuj\u0119 <\/i>spr<\/span><\/i>\u00f3<\/span><\/i>bowa\u0107.<\/i><\/p>\n

A zatem figurka. Poznajemy j\u0105, gdy pijana Fleabag odwiedza ojca\u2026 na chwil\u0119 wchodzi do pracowni macochy (a my mo\u017cemy si\u0119 zastanawia\u0107, czy nie by\u0142a to pracownia mamy Fleabag\u2026). Macocha (w genialnej, s\u0142odko-jadowitej interpretacji Olivii Coleman<\/strong>) – widz\u0105c stan podpitej Fleabag – udaje trosk\u0119\u2026przy okazji wbijaj\u0105c jej kilka celnych szpil (i jest w tej dyscyplinie na poziomie olimpijskim). O dialogach jeszcze b\u0119dzie\u2026 wi\u0119c zamiast tego kilka fakt\u00f3<\/span>w: Fleabag kradnie figurk\u0119 na z\u0142o\u015b\u0107 macosze\u2026\u00a0ale, <\/span>\u017ce wiecznie brakuje jej kasy – pewnie, \u017ce b\u0119dzie pr\u00f3<\/span>bowa\u0107 j\u0105 sprzeda\u0107 albo pozby\u0107 w innym ratuj\u0105cym jej ty\u0142ek celu. Co si\u0119 zreszt\u0105 nigdy nie dzieje: ta figurka w fascynuj\u0105cy spos\u00f3<\/span>b zdaje si\u0119 by\u0107 z ni\u0105 organicznie zro\u015bni\u0119ta i zawsze do niej wraca.<\/strong><\/p>\n

Jeden z ciekawszych tematycznie moment\u00f3<\/span>w jej wykorzystania ma miejsce, gdy Fleabag niszczy nagrod\u0119 dla \u201eNajlepszej kobiety w biznesie\u201d – evencie organizowanym przez jej siostr\u0119.\u00a0 Co robi? Oczywi\u015bcie zast\u0119puje j\u0105 nasz\u0105 cycat\u0105 figurk<\/span>\u0105 (\u2026jej widok praktycznie przyprawia nasz\u0105 siostr<\/span>\u0119 o zawa\u0142).<\/p>\n

I nasza cytata, bezg\u0142owa figurka staje si\u0119 pretekstem do pewnie najlepszego monologu \u201e<\/span>Fleabag<\/span>\u201d w wykonaniu cudownej <\/span>Kristin Scott Thomas<\/span><\/strong>\u2026 monologu rozpi\u0119tego mi\u0119dzy jej zniesmaczeniem, czemu jest osobna nagroda dla kobiet – przez \u201ewbudowany w kobiety b<\/span>\u00f3<\/span>l\u201d po menopauz\u0119 jako\u2026wyzwolenie.<\/span><\/p>\n