czyli wytwórnia scenariopisarskich przypowieści i podpowiedzi
Milczenie jest złotem. Również w filmie. Pokazuje to otwarcie arcydzieła Paula Thomasa Andersona „Aż poleje się krew”, które rozkładałem na czynniki pierwsze w ostatnim odcinku cyklu (do przeczytania tutaj) oraz pierwsza scena będąca przedmiotem dzisiejszej analizy. Zapraszam do zjawiskowego świata Christophera Nolana. Co analizuję? Pomysł opowiedzenia historii ewakuacji brytyjskiego korpusu ekspedycyjnego spod Dunkierki w…
Wydawałoby się, że aby film mógł szczycić się mianem klasyka kinematografii musi, do walorów czysto artystycznych dołożyć również sędziwy wiek tak by jego wartość została przetestowana w dłuższym okresie. „Aż poleje się krew” wydaje się być wyjątkiem. Obraz Paula Thomasa Andersona właściwie od razu po premierze wskoczył na półkę filmowych wydarzeń odciskających piętno na historii…
Mimo rosnącej konkurencji sitcomy nadal są ważnym elementem każdej stacji telewizyjnej jak również serwisów streamingowych (wystarczy przypomnieć sobie walkę Netflixa o możliwość pokazywania „Przyjaciół”). Zapewniają przyjemną, podaną w krótkiej formie rozrywkę, opartą na maksymie, że lubimy to co już znamy. Zapraszam na analizę scenariuszową pilota jednego z najważniejszych tego typu serialu ostatnich lat. Dlaczego „Teoria…
Członkowie grupy facebookowej Przygody scenarzystów, którzy głosując w ankiecie wybrali przedmiot niniejszej analizy, podążają tropem legendarnego inżyniera Mamonia i preferują filmy które już widzieli. Zapewne nie raz, nie dwa i nie piętnaście. Dzięki temu mam przyjemność zmierzyć się z kolejną, klasyczną legendą. Zapraszam do świata skromnego filadelfijskiego boksera, którego historia jest nam opowiadana już od…
W sequelach zawsze wszystkiego jest więcej, choć nader rzadko lepiej – mam jednak nadzieję, że w moim drugim artykule dla Maćka nie wpiszę się w tę niefortunną konwencję. Po niby gatunkowo typowym dla polskiego kina – a jednak zupełnie nietypowym – dramacie „Boże ciało”, tym razem sięgam po kultową „Gorączkę” Michaela Manna, rzeczy gatunkowo z…
Od dawna uważam, że ograniczony dostęp do polskich scenariuszy mocno utrudnia rozwój rodzimych scenarzystów będących na początku swojej drogi. Oczywiście w sieci można znaleźć mnóstwo świetnych zagranicznych tekstów, ale po pierwsze nie każdy musi władać językiem angielskim na takim poziomie by wyłapać z nich wszystko to co najważniejsze, a po drugie żyjemy i pracujemy tutaj,…
Zgodnie z wolą członków grupy facebookowej Przygody scenarzystów w najnowszym odcinku cyklu Pierwsza scena analizuję początek klasyki kina przygodowego – „Poszukiwaczy zaginionej Arki”. Konstrukcja filmu wymusiła pewne odstępstwo od zasad tej serii i zamiast pierwszej sceny analizuję całą początkową sekwencję, czyli ponad 10 minut. Próba wyodrębnienia krótszego fragmentu kastrowałaby tą analizę z wielu istotnych elementów. Zresztą…
Wszystko zaczyna się od pomysłu, który szybko przybiera formę logline’u. Z czasem jednozdaniowy opis naszej historii rozrasta się do jednostronicowego synopsisu. On, po rozłożeniu na poszczególne etapy przeradza się w kilkustronicowe streszczenie, które z biegiem czasu zamienia się w kilkunastostronicowy treatment, często jeszcze rozczłonkowywany na kilkadziesiąt punktów drabinki scenariuszowej. Na samym końcu pojawia się pełny…
W poprzednim odcinku cyklu Pierwsza scena analizowałem otwarcie liczącego już 48 lat arcydzieła Francisa Forda Coppoli pt. „Ojciec chrzestny”. Tym razem postanowiłem, wspomagając się głosem czytelników, sięgnąć po coś nowszego. Uczestnicy ankiety na grupie facebookowej Przygody scenarzystów uznali, że chętnie zanurzą się w odjechany świat Taiki Waititiego w którym Adolf Hitler na kolację konsumuje jednorożce….
Już po pierwszym seansie „Wolny strzelec” (chociaż zdecydowanie wolę oryginalny tytuł „Nightcrawler”) wskoczył u mnie na półkę najbardziej fascynujących filmów ostatniej dekady i do dzisiaj zdania nie zmieniłem. Kiedy jakiś obraz tak na mnie działa szczegółowa analiza jego scenariusza pozostaje kwestią czasu. Zapraszam na trzeci odcinek cyklu „Jak to jest napisane?”. Dlaczego „Wolny strzelec”? Wielu…